Kuala Lumpur

Het heeft even geduurd maar hier dan toch ons laatste verhaal...

Nadat we 's morgens vroeg hebben ontbeten zijn we om 08.00 uur op de boot gestapt om terug te keren naar het vaste land van Maleisie waarna we middels een taxirit en de laatste binnenlandse vlucht in de loop van de middag aankwamen bij ons werkelijk schitterende hotel in Kuala Lumpur. We hadden een kamer geboekt met uitzicht op de Petronas Towers dus toen we op onze kamer waren hebben we eerst even genoten van het uitzicht! Hierna hebben we ons lekker opgefrist en zijn we voor de laaste keer de stad in gegaan. We hadden nog een aantal wensen die we deze laaste uurtjes maar eens wilden gaan vervullen...

Maar eerst, eten!! We hadden enorme trek en wilden eigenlijk nog een keer echt goede sushi eten, de 1e keer sushi in Kula Lumpur was Leonie niet heel erg goed bevallen maar ik wist nog wel een adresje. Het werd dus Kampachi, 1 van de beste Japanners van Kuala Lumpur op de 5e etage van de Pavilion Shopping Mall. Na de enorme kaart bekeken te hebben enadvies te hebben gekregen van de chefhebben we een aantal op het oog enorm lekkere gerechten uitgekozen. De chef vond het leuk om gasten uit Nederland te hebben en naast de dingen die we besteld hadden kregen we dan ook nog een aantal extra kleine gerechtjes die net zo lekker waren als de door ons bestelde gerechten want wat hebben we genoten, zo verschrikkelijk lekker... Het water loopt me nu weer in de mond!

Na dit culinaire hoogtepunt zijn we naar Kenko gegaan om nog 1 keer onze voeten te laten verwennen/pijnigen door de visjes van Dr. Fish. Ze waren de 2e keer weer net zo happig op onze voeten als de 1e keer... Leonie wilde nog graag een voet pedicure en omdat ik de rotste niet ben en ik zelf uiteindelijk toch had besloteneen iPad Mini te kopen was dit uiteraard geen probleem!

Het winkelen hadden we ondertussen wel gehad (de buit was immers binnen

Bij het boarden op het vliegveld wachtte ons een aangename verrassing, de vlucht was namelijk overbooked en wij hadden het geluk dat we een upgrade kregen naar Business Class, daar hadden we geen bezwaar tegen! We hebben dan ook enorm genoten tijdens deze vlucht naar Dubai; een enorme beenruimte, stoelen die in de ligstand kunnen, en dan ook nog dat heerlijke eten en drinken!! Dit is wel even wat beter dan de toch al goede Economy Class van Emirates zeg, hier kunnen we wel aan wennen... De vlucht van Dubai naar Dusseldorf was kennelijk onze straf voor de luxe waar we zo van hadden genoten in de Business Class want op deze vlucht zat een Indiase familie direct achter ons met 2 kleine kinderen die werkelijk de hele vlucht hun klep niet hebben gehouden, en als het nou praten was ok, maar meestal was het schreeuwen. De enigen die zich er niet aan leken te storen waren de ouders, de rest van het vliegtuig kon ze wel schieten, van slapen kwam dus ook deze vlucht niet veel...

Uiteindelijk stapten we om half 12 zondagavond ons eigen huisje weer binnen en zaten 3,5 week Maleisie er al weer op... Je kijkt er zo lang naar uit, maar het is helaas ook zo weer voorbij! We hebben deze 3,5 week enorm genoten, het is echt een schitterend land met zeer vriendelijke mensen, heerlijk eten, mooie tropische eilanden en prachtige natuur!!

Maar het is geen Afrika... Dat blijft voor ons de absolute nummer 1, dat gevoel hebben we nu nog sterker...

We willen iedereen bedanken voor de leuke berichtjes en het volgen van onze reis, we hopen dat jullie het ook leuk hebben gevonden!!

Nogmaals bedankt en wellicht tot een volgende reis!!

Liefs,

Leonie & Michel

Perhentians

Dag 17 tot en met 23 (28 juli t/m 3 augustus)

Perhentians
Na rondgereisd te hebben door Maleisië en Borneo is het nu tijd om 5 volle dagen te gaan genieten van gewoon helemaal niets doen. Nadat we met de zevende vlucht met enige vertraging waren geland werden we zo snel mogelijk in een Teksi gepropt om de boot van 13.30 uur te halen. Dit hebben we door snelle inhaal manoeuvres en gedurfd rijden van de chauffeur makkelijk gehaald. Zodra we op de boot zitten is het een half uur varen naar de Perhentians. Bij aankomst was ik enigszins zeeziek (kwam waarschijnlijk doordat we vanaf 's ochtends 5.00 uur tot 14.00 uur niks hadden gegeten), maar na drie heerlijke witte boterhammen trok dit gelukkig weg. Snel onze zwemkleding aan en neerploffen op het heerlijke zachte strand! Wat blijkt het is hier net Zandvoort aan zee....wat een Nederlanders. Volgens Mies zijn we net onkruid, we ploppen overal op. Desondanks hebben we deze 5 dagen een ritme aangehouden van ontbijten, luieren/snorkelen, lunchen, luieren/snorkelen, avondeten en slapen.

Het snorkelen is hier prachtig, grote uitgebreide koraalriffen met exotische vissen. Echt waanzinnig mooi! Tijdens een snorkeltrip hebben we ook nog twee zee schildpadden gezien en een zwart tip rif haai. Kortom, 5 heerlijke dagen met een lekker temperatuurtje!

Op naar ons laatste dagje Kuala Lumpur!

Kuching, Borneo

Dag 11 t/m 16 (22 t/m 27 juli)

Dag 11:
Vandaag ging de wekker om 04.45 uur, na een snelle douche en een simpel ontbijt werden we door een Teksi chauffeur opgehaald om naar het vliegveld gebracht te worden. Op ons gemakje wakker worden was er niet bij... Meneer de chauffeur was kennelijk klaar wakker en had een heleboel te vertellen en te vragen! Duidelijk was dat deze man vrouwen achter het stuur helemaal niks vond..vooral de jonge grietjes. Doordat benzine en auto's erg goedkoop zijn, heeft bijna iedere persoon een auto voor zichzelf. Met 1 miljoen inwoners kan je vast wel bedenken hoeveel vrouwen er dan achter het stuur zitten en vooral hoe druk het is op de weg! Gelukkig heeft vooral Mies zijn vragen beantwoord ;)

Na een vlucht van 2 uur komen we aan op BORNEO!!! Eindelijk, we hebben er heel veel zin in. Bij aankomst is er echter niemand van de homestay The Kebun aanwezig waar we de komende zes nachten zullen overnachten! Maar na een half uur verschijnt er een jonge Zuid-Afrikaan, genaamd Greg (spitsuur,dus daardoor wat later - logisch hebben wij ook in NL). Greg vertelt dat hij de afgelopen 6 jaar heeft rondgereisd en dat hij onbetaald werk doet en in ruil daarvoor onderdak en voedsel krijgt bij The Kebun. Na een uurtje rijden komen we midden in de jungle aan bij onze accommodatie. The Kebun wordt gerund door Adrian en zijn vrouw Olivia. Het is in feite een grote boerderij die zichzelf voorziet van voedsel door de dieren die er leven (kippen, kalkoenen, vissen, geiten & eenden) en door het verbouwen van groenten. Onze accommodatie is een van de grootste (Adrians bungalow) en heeft een keuken, badkamer, woonkamer en twee grote slaapkamers en twee 'balkons'. Het staat aan de rand van de rivier en een beetje afgelegen van de rest van de gebouwen. Al bij aankomst zijn we erg blij dat we een musquito net hebben want het barst er van de muggen en allerlei andere grote en vieze insecten...dit is even wennen!

Na onze spullen te hebben gedropt, staan we nog even te kletsen met Greg. Ineens vraagt Mies wat er op de grond ligt bij een boom. Op die vraag nemen Greg en een kleine Maleisiër uit het niets een sprintje richting richting die boom. Wat blijkt er zijn kleine kippen ontsnapt. Wat hierna volgt is een hilarisch tafereel en verbazen we ons over de snelheid en de duikel capaciteiten van de kleine Maleisiër. Zelfs de zes honden die hier op de boerderij leven staan bijna met open bek het tafereel te aanschouwen. Als de kippen eenmaal gevangen zijn, besluiten we om naar Matang Wildlife Center te gaan. Dit is een rehabilitatie en opvang centrum voor dieren uit het regenwoud die gered worden uit gevangenschap. Het gaat hierbij vooral om Oerang Oetangs en Zonneberen. Het is erg klein en de dieren zien er treurig uit (vooral de Oerang Oetangs). Het ziet er absoluut niet zo verzorgd uit als een dierentuin in Nederland, maar hetgeen wat ze hier doen is voor een zeer goed doel...dit houden we dan maar in ons achterhoofd. Op dit moment zijn er twee volwassen dieren (Oerang Oetangs), die de rest van hun leven in een kooi zullen moeten doorbrengen. En er zijn drie kleine Oerang Oetangs, waar ze twee maal per dag diep het regenwoud mee intrekken om ze uit eindelijk in het wild te kunnen uitzetten.

Na deze indrukken enigszins te hebben verwerkt zijn we naar Kubah National Park gereden, we besluiten een wandeling van 2x 1,5 uur te gaan doen richting een waterval. Dit komt mooi uit met het donker worden en avondeten...dachten we (hahaha). Al na 100 meter gewandeld te hebben (70% stijl omhoog) kijken we elkaar helemaal doordrenkt van het zweet aan en besluiten toch om door te zetten. Wat een hel van een wandeltocht, na ruim 45 minuten stijl omhoog te hebben gewandeld komen we bij het begin van het wandelpad in de jungle richting de watervallen aan. Dit wordt klimmen en klauteren (heeeel anders wandelen dan in Nederland kan ik je zeggen)! Aangezien we vrij laat zijn gaan wandelen en merken dat we er veel langer over gaan doen dan 1,5 uur besluiten we halverwege de jungle trail terug te keren. Wat was dit zwaar zeg......maar het regenwoud is echt ontzettend mooi!

Bij terugkeer zien we de 4 Australiërs, die wie in Penang hebben ontmoet en besluiten na een gezellige avond in bijzijn van wel duizenden muggen en insecten om de volgende dag er gezamenlijk op uit te trekken.

Dag 12:
Na een verschrikkelijke nacht voor mij (waarbij ik helemaal niet heb geslapen) ging de wekker om 06.15 uur. Opstaan, spullen pakken, snel een kopje thee en verzamelen bij The longhouse om gezamenlijk met de Australiërs (ieder in zijn eigen auto) naar het Semenggoh Nature Reserve te gaan. Dit is een van de beste plaatsen in de wereld om semi wilde Oerang Oetangs in hun natuurlijke omgeving te zien. Ondanks de navigatie zijn we toch nog verkeerd gereden, wat een verkeer hier op Borneo. Op het moment dat we ontdekten dat we verkeerd reden stonden we op de meest linkse rijbaan (van een zesbaansweg)...hoppa gewoon in een rechte lijn schuin oversteken tussen alle andere auto's door naar de meest rechtse baan (toen gingen we in ieder geval weer de goede kant uit). We zijn om 07.00 uur vertrokken en kwamen om 08.45 uur aan, door de spits toch nog wel ff rijden dus!

Voordat we naar de voederplaats van de Oerang Oetangs mochten gaan, kregen we een uitgebreide instructies over de Oerang Oetangs en wat we wel en niet mochten doen:1- absoluut geen geluid maken anders vallen ze aan of gaan ze weg, 2- geen eten of drinken, als ze toch je tas pakken, je tas laten vallen want je portemonnee stelen ze toch niet, 3- geen paraplu of statief meenemen, ze kunnen denken dat het een geweer is en dan worden ze woest, 4- als je benaderd wordt door een Oerang Oetang heel hard weg rennen, 5- soms komt het grote mannetje mee, als dit gebeurt moet je maken dat je wegkomt. Het doel van dit praatje was vooral om je heel veel angst in te boezemen, zodat je geen gekke dingen doet in de buurt van de Oerang Oetangs...nou dit praatje werkte! Bovendien hadden ze een aantal foto's met verschrikkelijke bijwoonden, waar je ook niet heel vrolijk van wordt!

In het Semenggoh Nature Reserve zijn 25 (semi) wilde Oerang Oetangs uitgezet, op de voederplaats krijgen ze alleen supplementen om hun voeding aan te vullen. Hoe minder Oerang Oetangs komen eten, des te beter want dat betekent dat ze in het wild voldoende voedsel hebben. Na ruim 30 minuten wachten zagen we in de verte het regenwoud in beweging komen, wat een mooi gezicht om een Oerang Oetang zo lenig als hij door het regenwoud te zien slingeren. Na ruim 1,5 uur hebben we twee Oerang Oetangs gezien en moeten we weg. We besluiten direct om later deze week nog een keer terug te gaan.

Hierna zijn we naar Annah Raise Longhouse gegaan, hier kan je het traditionele Maleisische leven zien. Na genoten te hebben van een home made rijstwijn zijn we in de gloeiende hitte (40 graden) de longhouses gaan bekijken...erg indrukwekkend en zelfs wel mooi te noemen. Na ruim 2 uur daar rondgekeken te hebben, hebben we honger,dorst en behoefte aan verkoeling in een zwembad. We gaan naar Borneo Highlands Resort. Wij voorop en de Australiërs er achter aan...al snel merken we dat onze 4x4 aan het einde wat moeite heeft om omhoog te komen. Zodra we parkeren komt er dan ook een hele dot rook uit de motorkap o,ohhh..... We besluiten hem te laten afkoelen en eerst maar ns te gaan lunchen. In het restaurant serveren ze alleen vegetarische gerechten en alles gericht op de gezondheid (shit...geen lekker stukje vlees), desondanks hebben we heerlijk gelunched met zijn zessen. Verkoeling zoeken was er helaas niet bij, het zwembad bestond uit een natuurlijke vijver....hier bedankten we maar even voor!

Na de lunch zijn we dan ook naar een uitkijk punt op 900 meter hoogte gegaan, hier hadden we echt een waanzinnig mooi uitzicht over het regenwoud van Kalimantan, Indonesië. Echt bijzonder! Hierna terug naar de auto's en het water reservoir bijvullen, gelukkig lijkt er niks aan de hand en kunnen we verder! Als we eenmaal uit het Borneo Highlands resort zijn, zijn we gestopt om de Australiërs nog een fijne dag te wensen (wij gaan Kuching in om een lekker wijntje te halen). Zodra we verder rijden, komen de Australiërs al heftig zwaaiend ons voorbij...zodra ze willen remmen lukt dit niet.....als ze eenmaal uitgerold zijn blijkt dat hun remmen het niet meer doen en vertellen ze dat wij olie lekken. Ofwel daar staan we dan langs het regenwoud en twee auto's met pech! Beide waarschijnlijk veroorzaakt door de enorme stijle weg van en naar het Highlands Resort, waar deze twee oude bakken dus niet tegen kunnen. Na ruim 45 minuten te hebben stilgestaan raken we door onze watervoorraad heen. Met deze hitte hebben we toch echt vloeistof nodig, na een testrit met de wagen van de Australiërs blijkt dat hun weer aardig (pompend) kunnen remmen en besluiten we om langzaam verder te rijden. We redden het precies tot het eerste benzine station in Kuching waar Greg en de monteur ons staan op te wachten. Wij krijgen een andere auto en de Australiërs kunnen door. Bij terugkomst op The Kebun blijkt dat onze motor was opgeblazen en dat de remmen van de Australiërs over verhit waren... Greg en Adrian gaan ook direct in hun bezienswaardigheden boek vermelden dat je niet met eigen vervoer Borneo Highlands op mag!

Na bij terugkomst van een heerlijk Maleisisch avondmaal te hebben genoten zijn we naar de longhouses gegaan, alwaar we een heel gezellige avond met lekkere wijn en de Australiërs hebben gehad. Wat een avontuur weer vandaag....

Dag 13:
Tot op heden slaap ik hier echt verschrikkelijk! Mies daarentegen slaapt natuurlijk weer zo vast als een beer in zijn winterslaap. Vandaag gaan we naar Bako National Park, dit is een van de bekendste natuurgebieden van Serawak. Het is vooral bekent vanwege de neusapen. Na 1,5 uur rijden worden we afgezet door de monteur (Maleisische man die geen woord Engels spreekt, maar zeer vriendelijk is). We schrijven ons in en betalen de boot (94 MR) en worden over de Zuid Chinese zee en langs ontzettend leuk uitziende vissershuisjes vervoerd naar het Nationale park. Echt prachtig deze boot tocht en ook de wind was wel even lekker in deze zinderende hitte. We worden afgezet op het strand en moeten met onze spullen een stukje door de zee banjeren voordat we op het strand aankomen. Het gebouw en de huisjes zijn simpel en primitief maar prima voor 1 nachtje! Ook het eten is primitief maar goed te doen. Na wat gegeten te hebben besluiten we 1 van de kortste routes naar een strandje te gaan wandelen. Naja wandelen...meer klimmen en klauteren :)
Het is prachtig, zwaar, warm en zeer vochtig! Halverwege ontdekken we onze eerste neusapen...wat zijn ze groot!!! Ook ontdekt Mies dat hij nogal nodig naar het toilet moet...en het strand dat gaat ie niet meer redden! Dan maar in de jungle onder toeziend oog van de neusapen (weet niet of t vanwege de stank was of vanwege onze aanwezigheid dat de neusapen weg gingen, maar we hebben ze in ieder geval gezien). Als we eenmaal bij het strand aankomen, trekken we snel onze zwemkleding aan en duiken we in de Zuid Chinese Zee...wat is deze warm zeg! Na een tijdje heerlijk te hebben rondgedobberd besluiten we terug te wandelen, na driekwart van de wandeling merkt Mies op dat hij wederom naar het toilet moet en besluit (heel hard) door te lopen. Ik heb het daarentegen op mijn gemakje aangedaan en trof Mies enige tijd later opgelucht aan bij de receptie hihihi...

Bij het avondeten sprak ik twee Nederlanders aan en als snel kwam het gezicht van de jongen mij zeer bekend voor. Wat blijkt het is Ruud (momenteel sportinstructeur bij defensie in het leger) een ex klasgenoot van het Cios in Goes. Super leuk om weer even herinneringen van die tijd op te halen zeg :). Na het avondeten zijn we een anderhalf uur durende nightwalk gaan doen. Wat hebben de gidsen hier goede ogen en een fenomenale kennis van de natuur zeg! Zo zien we slapende ijsvogels, slapende zwaluwen, hagedissen, enorm grote spinnen (ook tarantula's), mousedeer en een zeer gifitge slang (en nog een aantal dieren waarvan ik niet wat het zijn). Bij terugkomst nog even lekker een koud colaatje en een koude douche en lekker ons bedje in. Om 12 uur ' s nachts schrikken we wakker van een enorm harde schreeuw (van een mens), ook de neusapen schrikken en maken veel lawaai. Wat het was...geen idee op dat moment, totdat een half uur later op de deur wordt geklopt. Ruud staat samen met zijn vriendin Lia voor de deur met de vraag of hij en zijn vriendin alsjeblieft de andere kamer (wij hadden een chalet met twee aparte kamers met ieder 4 bedden) mochten gebruiken. Hun deelden namelijk een kamer met een Fransman, wat bleek het harde geschreeuw wat we eerder hoorden kwam van hem. De Fransman bleek midden in de nacht ineens schreeuwend op zijn bed te hebben gestaan (nachtmerrie of zoiets) en de Nederlanders waren ontzettend geschrokken en wilden absoluut daar niet meer verblijven (logisch). Na voor hun de kamer te hebben opengemaakt toch maar weer proberen te slapen...helaas weer nauwelijks geslapen (wat een hitte).

Dag 14:
's Ochtends blijken er heel veel neusapen op het strand te zitten, ons bedje uit en bewonderen maar! Zodra we ontbeten hebben, maken we met Ruud en Lia nog een mooie maar wederom een zeer zware en hete wandeling! Bako National park is echt een aanrader...je moet alleen wel over een goed stel benen beschikken ;). Na de wandeling besluiten we gezamenlijk de boot over de Zuid Chinese zee terug te pakken naar het beginpunt. We nemen afscheid van Ruud en Lia en stappen bij een zeer grappige chauffeur in (werkt voor Adrian). De man is erg gezellig en gaat door zijn enthousiasme steeds harder praten. Hij weet veel van de omgeving en adviseerde ons om 's avonds bij Top Spot in Kuching te gaan eten. Elke keer als er even een stilte valt zie je de man nadenken en hoor je ineens excuse me (met de klemtoon op de que van excuse, wat nogal grappig is). Tijdens de rit vertelt de chauffeur vol enthousiasme over zijn regering, hij is duidelijk groot fan. Waarschijnlijk ook terecht, omdat de regering ervoor zorgt dat er eigenlijk geen zwervers zijn. Iedereen op Borneo heeft onderdak en eten. Helaas geldt dat niet voor iedere zwerfhond op Borneo :(.

Na afgezet te zijn geeft de lieve man ons drie gerechten mee die we 's avonds bij Top spot moeten gaan eten. Nu eerst maar ns ff lekker douchen en relaxen tot een uur of 7. Hierna zijn we inderdaad naar het centrum van Kuching gereden om bij Top spot te gaan eten. Top spot is een enorm groot buiten restaurant boven op het dak van een parkeergarage. Na onze ogen te hebben uit gekeken over de grootheid van dit eet restaurant besluiten we bij eettentje nummer 6 te gaan zitten. We bestellen een kokosnoot als drankje, groente vanuit de jungle, garnalen met knoflook, garnalen met melk en boter en een verse garupa met mango. Jeetje wat was dit smullen zeg mmmmmmmmmmm!!!!!!!!! Op de terug weg hebben we nog geprobeerd twee zwerfpuppies te vangen, maar helaas waren ze te bang voor ons! Dan maar lekker vroeg slapen want er zijn teveel muggen en worden echt compleet lek gestoken.

Dag 15:
In de ochtend lekker relaxen in de hangmat en rond een uur of 11 op weg naar Gunung Gading National Park, om de grootste bloem ter wereld te aanschouwen (de Rafflesia). Via de Ferry komen we na ruim een uur rijden aan bij het nationale park. Deze bloem bloeit maar 4-5 dagen. Wij hebben mazzel het is de tweede bloeidag en dit betekent dat de diameter ruim 75cm is. Onder begeleiding van gids Antonia die echt op de onmogelijkste plekken allerlei dieren ziet gaan we deze bekijken. Wat een leuke wandeltocht was dit zeg! De bloem zelf is een parasiet die zich op een plant of boom nestelt en zo uiteindelijk na 9 maanden tot bloei komt. Ik vindt het een afzichtelijke bloem, Mies vond m wel mooi!

Na het Gunung Gading National Park maken we een tocht van ruim 2 uur over Borneo naar Santubong voor de River Cruise. De auto moesten we midden op de brug (doorgaande weg) parkeren, waarna we met zijn tweetjes onder beleiding van twee piraat uitziende Maleisiërs een boottocht hebben gemaakt op de Zuid Chinese Zee. Helaas geen dolfijnen (waar we wel op hadden gehoopt),maar wel neusapen, Silver Leaf apen en toen het eenmaal donker was vuurvliegjes in de bomen. Ondanks dat we geen dolfijnen hebben gezien, was het een hele mooie tocht met ook waanzinnige wolkenvelden. Wat ook bijzonder was is dat we op het bootje samen met de Maleisiërs, op het moment dat de muziek uit de Moskee bij het vissersdorpje op het water klonk mochten mee eten met hun Ramandan maaltijd. Echt heerlijk al die speciale Maleisische hapjes (groene deeg met kokus aan de buitenkant en bruine suiker van binnen, koekjes met sardientjes van binnen, soort biscuit met amandel en chocolade en nog meer zoetigheden). Omdat er nog veel over was kregen wij dit mee van de Maleisiërs, hetgeen we hebben gedeeld met Greg die hier heel erg blij mee was!

Zodra we 's avonds in bed liggen barst het onweer en een hevige regenval toe. Na meer dan een maand geen regen zijn ze hier op de boerderij vast blij met wat regen....het regent echter zo hard dat we enigszins bang zijn dat de rivier zal overstromen. Ondanks dit heb ik eindelijk redelijk geslapen jeej!!

Dag 16:
Vandaag ons laatste dagje op Borneo, want morgen vliegen we vroeg naar de Perhentians om daar lekker te gaan relaxen en duiken op een bounty eiland! Na alvast de koffers enigszins gepakt te hebben en onze vieze kleding in onze privé wasmachine gewassen te hebben gaan we nog een keer terug naar Semonggoh National Park in de hoop wat meer Oerang Oetangs te aanschouwen. Onderweg was het enorm druk op de weg...het is weekend dus alle Maleisiërs stappen in de auto, gelukkig kwamen we net op tijd. We waren niet de enigen, hele busladingen vol....met luid pratende niet stil krijgende klote Aziaten (met excuses aan alle Aziaten die zich wel kunnen gedragen ;)..). Ik vond het bijzonder irritant dat ze luidkeels bleven praten waardoor uiteindelijk de Oerang Oetangs eerder weggingen. Ondanks dat hebben we het mannetje (enorm groot) en nog drie Oerang Oetangs gezien met een baby Oerang Oetang. Mies heeft in ieder geval mooie foto's weten te maken!

Na in Kuching met de creditcard (normaal pinnen met een ING bankpas gaat helaas niet in Maleisië) geld te hebben gepind kunnen we gaan genieten van een heerlijk privé barbecue! Een lekker visje, kippenpoten en worstjes smaken goed op deze laatste avond.

Borneo, een prachtig eiland met een waanzinnig mooi regenwoud en zijn dieren. Blij dat we hier zijn geweest, al zullen we de muggen en insecten absoluut niet gaan missen! Morgen op naar het paradijs!!!

Penang, werelderfgoed my ass...

Dag 8,9 & 10 (19 t/m 21 juli)

Dag 8:
Na te hebben ontbeten en de spullen te hebben ingepakt konden we nog even 2 uurtjes van het heerlijke warme weer op het strand genieten voordat we gingen vliegen. We zijn ditmaal met een enigszins luxe taxi van het hotel naar het vliegveld van Langkawi gebracht, dit was onze vierde vlucht al (we moeten hierna nog 7x vliegen). Na 25 minuten vliegen komen we aan op Penang, wat een hitte pff...

Ook nu worden we met een Teksi naar onze boetiekhotel Noordin Mews gebracht. Onderweg valt ons op dat de Teksi bij wijze van spreken nog net niet uit elkaar valt, als we met pech langs de weg komen te staan zal ons dat echt niet verbazen. Gelukkig houdt de auto het vol en worden we na ruim 35 minuten rijden afgezet. Van buiten ziet het eruit alsof we in een krottenwijk terecht komen, maar binnen is het prachtig! De kamer is top en ook de binnenplaats met zwembad is knus en gezellig.

's Avonds ontmoeten we 4 Australische mensen en het toeval is dat ze we ze op de volgende locatie (Kuching) ook zullen tegenkomen. Mies en de Australische vrouw die bij hun alles geboekt heeft wisselen gegevens uit over hoe ze de reis hebben geboekt en zo zitten we hierdoor 's avonds in de wijk Little India in Georgetown te eten bij Kapitan. Dit is een Indisch straatrestaurant, op straat zie je de kakkerlakken gewoon lopen, maar het is er druk en wordt door Tripadvisor aanbevolen, dus we besluiten het erop te wagen (even voor de duidelijkheid, hier heb je voornamelijk alleen maar eettentjes/karretjes op straat)! We nemen allebei de kip tandoori..... HEERLIJK, maar pittig!!! Voor wel geteld 6 euro (eten en drinken) zitten we goed vol.

Dag 9:
Vandaag zijn we met de bus naar Penang Hill geweest... zonde van onze tijd! Het wordt groots aangekondigd maar als je eenmaal met een treintje bovenop de heuvel/berg staat valt het heel erg tegen. Twee afzichtelijke tempels, twee uitzichtpunten waar je geen drol ziet omdat het niet bepaald helder is en een tentje waar je tegen betaling met een papegaai op de foto kan). We staan dus vrij snel weer beneden (gelukkig was m'n kaartje de helft van de prijs, heerlijk zo'n studentenpas) en besluiten we na een kort ritje met de bus voor twee kwartjes naar de grootste Boeddhistische tempel van Maleisië te gaan, de Kek Lok Si tempel. De ingang staat niet aangegeven, maar met mijn goede richtingsgevoel komen we er snel... :) Het is bloedheet, maar lopen toch omhoog. Zoveel hebben we nog nooit gezweet, we zijn letterlijk klets maar dan ook klets nat van het zweet als we eenmaal boven zijn! We snappen nu wel waarom bijna alle mensen hier zo verschrikkelijk stinken... bah! De route omhoog was wel aardig, je loopt langs allerlei winkeltjes met prullaria en andere troep omhoog en onderweg kan je de kleine tempels en hun versiersels bekijken. Eenmaal boven blijkt het echt een enorme tempel te zijn die bovendien erg mooi versierd is en die onze helletocht gelukkig toch nog enigszins de moeite waard maakt. Na de afdaling besluiten we terug te gaan naar ons fijne boetiekhotel. In de bus komt er een misvormde zwerver achter Mies zitten, het kwijl loopt nog net niet in Mies zijn nek haha... Snel staan en zodra de man weg was weer snel zitten, want onze voeten doen pijn! Na snel een Mc Donalds (6 euro voor twee super size Big Mac menu's) in de mega shopping mall te hebben gegeten komen we terug in ons boetiekhotel.

Wat valt Penang ons tegen zeg! Het is oud, stinkt, vies en is smerig! De reden dat we hier heen zijn gegaan is vanwege de "cultuur" en het streetfood wat aanbevolen wordt. Het centrum van Georgetown staat op de werelderfgoedlijst van Unesco maar degene die dit beoordeeld heeft was waarschijnlijk onder invloed...wat ons betreft komt alleen ons boetiekhotel hiervoor in aanmerking! Het hotel daarentegen is werkelijk fantastisch en heeft dit jaar ook een prijs van Tripadvisor gewonnen..., geheel terecht!!!
' s Ochtends een heerlijk ontbijt en als je 's middags terug komt krijg je lekker vers ijswater geserveerd en 's middags wordt er afternoon tea geserveerd. Ook het avondeten wat we er besteld hebben is heerlijk! Morgen weer een nieuwe dag... Ik hoop dat deze dag ons beter zal bevallen!!

Dag 10:
Na wederom heerlijk uitgeslapen en ontbeten te hebben besluiten we twee fietsen (20MR) te huren. Hiermee zijn we zeer bekende muurschilderingen gaan bekijken en natuurlijk ook gaan fotograferen... Dit was leuk om te doen, maar wederom bloody hot hot hot!
Het fietsen vinden we vanwege het windje heerlijk en besluiten een groter deel te fietsen. Wij zijn blij dat we gewend zijn om in een grote stad te fietsen, want alle vervoer (wandelaars, fietsers, brommers, bussen en auto's) maken gebruik van dezelfde rijbaan... Ook bij een splitsing of op een hoofdweg, dit gaat ons al snel goed af :). Na de fietsen te hebben ingeleverd en voor mij zowaar bij Starbucks een frappuchino mocca te hebben gehaald zijn we heerlijk bij ons boetiek hotel gaan loungen... Morgen naar Borneo (Kuching) de jungle in!!!!

Langkawi

Dag 5, 6 & 7 (16 t/m18 juli)

Dag 5:
Toen we vanochtend wakker werden hadden we een tropische regenbui, we zitten in het regenwoud in het regenseizoen....en dat betekent dat de regen met bakken uit de hemel kan komen vallen. Eerst maar eens ontbijten en hopen dat we daarna lekker op de strandbedjes kunnen neerstrijken. Het ontbijt is een buffet met een zeer ruime keus aan verschillende etens stijlen (o.a. vlees, rijst, brood, uitsmijters, donuts, fruit, yoghurt en lekkere verse sappen om te drinken). Het personeel is ontzettend beleefd en aardig, een geweldige service! Na het ontbijt regent het nog harder dan daarvoor... Best indrukwekkend, dan maar ff lezen op bed. Echter in plaats van te lezen hebben we van 10.00 - 14.00 heerlijk liggen slapen, dat hadden we nodig!! Hierna hebben we lekker liggen niksen op het strand en in de heerlijke schone en warme oceaan gezwommen!!!

Aan het einde van de dag komen de lokale vissers hun vers gevangen vis bij het visrestaurant Jala verkopen. De vissen worden gewogen en als de vissers alles verkocht hebben gaan ze er met hun boot weer vandoor. ' s Avonds ligt de vis in bakken met ijs klaar voor de mensen die komen eten. Na een uitgebreide uitleg over de vissen, bereidingswijzen en welke sauzen en bijgerechten we kunnen kiezen hebben we genoten van een werkelijk fantastisch diner. De uitleg werd overigens gedaan door Richard, een Nederlander die hier werkt en het restaurant samen met een Deense chefkok heeft opgebouwd. Echt een aanrader! Nu lekker slapen!

Dag 6:
Gelukkig schijnt vandaag de zon! En het is warm heeeeeel erg warm! Vandaag zijn we vroeg opgestaan om op tijd te kunnen ontbijten, want we gaan om 10.00 uur de mangrove tour doen. We worden opgehaald door onze gids met zijn eigen auto, hij is erg benieuwd naar Nederland en hoe alles bij ons werkt. Vrij amuserend om zijn opvattingen en verbaasde gezichtsuitdrukkingen te horen en te zien. Wanneer hij naar onze beroepen vraagt, denkt hij dat ik een vistherapeut ben hahahahahahahaha (dus als een vis iets gebroken heeft leer ik hem door massage opnieuw zwemmen). Na deze miscommunicatie recht gezet te hebben, moest ook hij heel hard lachen. Volgens mij schaamde hij zich een beetje... Na eenmaal aangekomen te zijn bij de mangroves gaan we op een boot die ons door de mangrovebossen vaart. Wat een ontzettend mooi natuurgebied. We krijgen uitleg over waarom de tsunami de mangrove niet heeft verwoest, over de dieren die er leven en over de boomsoorten. Zo zien we apen, een cobra slang, zeearenden, andere roofvogels en een ijsvogel met erg mooie kleuren. Na ruim een uur varen komen we op een visfarm aan. Hier worden alle soorten vissen geshowd die aan de plaatselijke bevolking verkocht worden. Deze visfarm ligt in een baai, waar ook heel veel zeilboten liggen, zo'n mooi plaatje... Zou willen dat wij een zeilboot hadden ;). Vanuit deze baai gaan we met een noodgang en verplichte reddingsvesten over open zee terug! Soms komt de boot met zulke harde klappen neer dat we soms bang zijn dat de boot in 2en zal breken haha. Eenmaal terug bij The Andaman genieten we van het heerlijke en vooral zonnige weer op het strand.

Om 19.00 gaan we voor een bushwalk met een ervaren gids. Voordat de bushwalk begint gaat Mies voor de derde keer vragen of ze ons kluisje willen maken. De manager verontschuldigd zich voor het ongemak en bied ter compensatie een diner van het huis aan...belachelijk...maar Mies heeft t al geregeld voordat ik het überhaupt kan wegwuiven...lekker assertief ;). Als je het woord bushwalk hoort, dan zou je verwachten dat je echt de bush in gaat...niet dus! De wandeling wordt in het regenwoud rond het hotel gehouden, waar we echt kompleet lek worden gestoken door muggen... Ik heb inmiddels ongeveer 30 muggenbulten :(. Ondanks dat de wandeling dichtbij is laat de gids ons een hoop verschillende nachtdieren zien (gelukkig kon hij de tarantula niet vinden deze avond). Na deze toch wel leuke bushwalk met als hoogtepunt een vlak boven onze hoofden vliegende golugo met jong gaan we genieten van het diner van het huis! Na 2 flessen wijn en eten van rond de 150 euro gaan we voldaan en enigszins aangeschoten naar onze kamer.... Deze nacht heb ik eindelijk heerlijk geslapen ;).

Dag 7:
Na gister dus een super dagje gehad te hebben, houden we het vandaag bij een dagje strand en genieten van het heerlijke weer en klimaat op Langkawi! Na het ontbijt halen we de handdoeken op bij het zwembad en positioneren ons, zodat we de komende uren optimaal van de zon gebruik kunnen maken... :) Dit lukte dan ook uitstekend! We hebben de dag alleen onderbroken voor een lekkere lunch bij de beachbar en Mies met het maken van vele foto's van alles wat rond het hotel loopt en vliegt.

Bij The Andaman hebben ze ook een Spa Wellness, deze behoort tot de 5 beste Spa's van Maleisië. Het is redelijk aan de prijs, maar na wat aandringen van Mies besluit ik een Maleisische massage van 50 minuten te nemen. Je wordt aan de voorkant van het hotel opgehaald door zo'n golf karretje en 100 meter verder afgezet... Dit had ik ook kunnen lopen (hetgeen ik op de terugweg dus ook heb gedaan, met enige begeleiding van een katapult vanwege de makaken). Voorkant, achterkant alles wordt gemasseerd.... Heerlijk en het uitzicht en de geluiden van de jungle en de zee op de achtergrond is... just like heaven! Mies heeft in de tussentijd een presentatie van een in Maleisië zeer bekende bioloog bijgewoond die van alles en nog wat te vertellen had over het rijke dieren- en plantenleven van Langkawi. Mies vond het zeer de moeite waard (of was het de gratis drank hihi).

Na afloop hiervan was het weer tijd voor het dagelijkse Happy Hour bij de beachbar waarbij de wijn en cocktails met nootjes en olijven weer voor ons klaar stonden, vanavond maar genieten van ons laatste avondje, want morgen vliegen we naar Penang (stad)... Dat wordt dag 8...

Kuala Lumpur - Langkawi

Dag 3 & 4 (14-07-2013 & 15-07-2013)

Gisteravond zijn we rond half 2 gaan slapen en het fijne was dat we vandaag lekker konden uitslapen. Echter schrokken we om half 12 wakker... Dat was nou niet geheel de bedoeling! Na in de Pavilion Shopping Mall heerlijke broodjes van de bakker (caramel-milk stick, chocolade-walnoot muffin & jam cake voor mijzelf en een Subway broodje tonijn met sla voor Mies) gehaald te hebben, zijn we naar de monorail gelopen (dit is een soort tram, maar dan in de lucht) om deze naar KL Sentral te nemen. Een kaartje kost een kwartje per persoon, goedkoop en prima te doen! Op KL Sentral hebben we de trein (eerder een metro dan een trein) naar de Batu Caves gepakt. Dit is een hindoetempel in een enorme grot met 272 trappen met daarvoor een enorm gouden beeld (Muruga- ook wel lord Subraniam genoemd aan wie de grotten opgedragen zijn). Op de foto lijkt het nog wat, maar in het echt is het een en al lelijkheid!!! De omgeving is smerig en nodig toe aan een grote opknapbeurt! Maar goed, we hebben het gezien... :) Op de terug weg naar beneden kwamen we nog BN'er Sascha Visser tegen... Grappig toch!?

Eenmaal terug op Bukit Bintang (onze opstap plaats van de monorail) zijn we op zoek gegaan naar Pinchos (volgens de Lonely Planet een fantastische tapas bar). Helaas was deze nog niet open, waardoor we aan de overkant bij Havanas zijn neergeploft. Hier hebben we heerlijke wijn & cocktails gedronken en nacho's en salades gegeten, deze plek is echt een aanrader! Laat in de middag en in de avond verschijnen uit alle hoeken en gaten eettentjes op straat, heel gezellig, maar aangezien we al hebben gegeten houden we het dus bij het maken van foto's! Eenmaal terug op de kamer hebben we laat in de avond allebei enorme trek... Dat wordt dus roomservice en zo zitten we om 23.30 uur aan de hamburgers met patatjes mmmmm lekker zeg... :)

Dag 4:
Weinig geslapen afgelopen nacht, terwijl Mies bijna niet wakker te krijgen is... Hoop dat hier toch snel verandering in komt! Na nog even bij de winkels een aantal spullen gekocht te hebben is het tijd om uit te checken en een Teksi naar Suban Airport te nemen. Ik vindt het knap hoor, hoe ze hier van een vierbaans weg een zesbaansweg kunnen maken zonder dat er ongelukken gebeuren. Teksi's maar ook gewone automobilisten duwen hun wagen zonder pardon voor/tussen de ander en daartussen rijden dan ook nog scooters kriskras door elkaar...
De chauffeur was erg benieuwd naar prijzen in Nederland, waar je bij ons ongeveer 1.70 euro voor een liter benzine betaald, betaal je hier 0,60 Ringit (dit delen door 4) voor een liter benzine. Ons verbaasd het dan ook niet waarom zoveel Maleisiërs er voor kiezen om het vervoer met de auto te doen, spotgoedkoop!

Eenmaal aangekomen op het vliegveld zijn we binnen 2 minuten ingecheckt. De vlucht was prima en ook op Langkawi waren we zo het vliegveld weer af. Werkte het in Nederland maar zo makkelijk, al moet ik zeggen dat Dusseldorf ook prima te doen was! Wederom nemen we een Teksi naar ons hotel, ik kan je vertellen dat deze teksichauffeur verschrikkelijk reed. Na 2 minuten was ik al goed wagenziek... Volgens ons dacht deze beste meneer dat ie in een formule 1 auto zat maar schakelen kon hij ook al niet. Zelfs een vrouw (sorry als iemand zich aangesproken voelt) rijdt beter. Na 35 minuten en heel veel bochten komen we midden in het regenwoud aan bij ons 5 sterren hotel The Andaman. Zodra Mies zijn achternaam uitspreekt worden we buitengewoon vriendelijk behandeld (hier denken ze namelijk dat dit onze huwelijksreis is hahaha...). Als welkomstdrankje krijgen we een pandan drankje (dit smaakt naar rijst, het is sap wat ze uit de panden rijst bladeren halen), best lekker. Als we ons drankje op hebben krijgen we onze kamer te zien met uitleg over hoe alles, maar dan ook alles werkt. Zodra de buitendeuren opengaan is alles in de kamer direct zeiknat....niet vanwege regen, maar vanwege de hoge luchtvochtigheid omdat we middenin het regenwoud zitten. Na deze fijne ontvangst zijn we lekker in de beachbar gaan zitten. Hier wordt 's middags om drie uur de temperatuur bepaald en het aantal graden is dan de korting die je hier krijgt tijdens het happy hour (vooral voor de alcoholische dranken is dit wel erg fijn, want je betaald voor een glas wijn anders gewoon 5 euro). Wow..., wat een mooie plek!!! Met wijn, lekkere kippenpootjes en een foccacia pizza genieten we maar van het moment. Zodra het donker begint te worden, keert de rust in het regenwoud ook terug. Overdag's hoor je hier namelijk de hele dag de mannetjes Cicada's een soort van luidde sirene 'schreeuwen', de originele bewoners geloven dat deze beesten het dagelijkse dagritme aangeven. Zodra het geregend heeft en je hoort ze schreeuwen dan betekent het dat het niet meer zal regenen (ben ik even blij dat ik ze dan nu ik dit zit te schrijven heel hard hoor, aangezien we vanaf vanochtend 07.00-13.00 uur flinke regenbuien hebben gehad). Tevens schreeuwen ze om het mooiste vrouwtje te krijgen en schreeuwen ze zodra de zon opkomt of ondergaat... ofwel ze schreeuwen eigenlijk de hele dag!

Na 's Avonds een heerlijke Italiaanse pasta te hebben gegeten kwamen we in onze kamer terug. De housekeeping had daar een fles champagne neergezet, zo leuk en lekker! Heerlijk zeg getrouwd zijn hahaha! Hij smaakte heerlijk ;)

Kuala Lumpur 11 t/m 13 juli

Maleisië - Borneo 2013

Dag 1 & 2 ( 12-07-2013 & 13-07-2013)

Na onze dames (even voor de duidelijkheid onze poezen) bij Thijs & Trudi te hebben afgeleverd en onze spullen te hebben gepakt kon onze vakantie eindelijk beginnen. De vliegreis startte in Düsseldorf, een mooi en vooral rustig vliegveld in vergelijking met Schiphol!! Vanaf hier zijn we met een Boeing 777 met Emirates naar Dubai gevlogen. Voor het eerst in jaren kunnen we eindelijk eens zeggen dat we tijdens deze 6,5 uur durende vlucht lekker gegeten hebben! We hadden in tegenstelling tot onze heenreis vorig jaar naar Zuid-Afrika goede plaatsen en ruim voldoende beenruimte. Eenmaal in Dubai aangekomen was er helaas geen tijd om deze stad te verkennen omdat we om 04.00 uur (in Nederland 2 uur eerder) weer vertrokken naar Kuala Lumpur, dit maal met een Airbus A380! Na aankomst (om 15.20 uur Kuala Lumpur tijd - 10.20 uur Nederlandse tijd) op het vliegveld van Kuala Lumpur hebben we eerst Maleisische Ringit uit de pin automaat en de koffers van de bagage band gehaald. Eigenlijk ging alles heel snel, na Zuid-Afrika is dit wel even een andere ervaring ;).

Na binnen op het vliegveld een Teksi (taxi) ticket te hebben gekocht voor 75MR (omdat anders de kans groot is dat je buiten wordt opgelicht als je zomaar op een Teksi afstapt) en tegen een muur van warmte-benauwdheid-luchtvochtigheid aangelopen te zijn ( Michel omschrijft het alsof je in de tropische kas van Blijdorp bent), restte ons na deze lange reis nog een uurtje rijden naar het hotel! Nou een uurtje dat werd het niet, omdat we tijdens het spitsuur aankwamen duurde het nog ruim 1,5 uur voordat we het hotel bereikten. Een erg mooi hotel ( The Royale Chulan 5*) en een gratis upgrade van een deluxe room naar een executive suite zorgden ervoor dat we direct bij binnenkomst stom verbaasd waren over de grootte van deze kamer (ruim 70 vierkante meter). Met uitzicht op de Petronas Twin-Towers & de KL Tower zijn we ons eerst maar eens gaan opfrissen. Hierna zijn we naar de Pavilion Shopping Mall gelopen, dit is 1 van de mooiste en grootste shopping centers van Kuala Lumpur. Het bestaat uit 6 verdiepingen met heeeeel veeeeel winkels en eettentjes.

Na heerlijk sushi te hebben gegeten zijn we rond 23.00 uur ons bedje ingedoken, waarna we om 03.00 's nachts rechtop in ons bed zaten - klaar wakker wel te verstaan!!! Leuk hoor zo'n jetlag hahaha. Gelukkig hebben we daarna nog wel wat kunnen slapen totdat de wekker om 07.00 uur 's ochtends ging. Michel had namelijk kaartjes online gekocht, zodat we om 09.00 de Petronas Towers in konden (deze torens zijn het hoofdkantoor van het nationale olie en gas bedrijf Petronas, 88 verdiepingen en 452 meter hoog). Maar eerlijk is eerlijk voorbereiding is het halve werk, we hoefden niet in de lange rij te staan om een kaartje te kopen :). Wat erg opviel is dat alles, maar dan ook alles tot in de perfectie geregeld is, met als gevolg dat alles snel en makkelijk verliep. Zo zaten we dan ook snel op de 41e verdieping waar ze de Skybridge (verbinding tussen de twee torens) hebben waar we 15 minuten op mochten blijven. Na deze 15 minuten gingen we vervolgens door naar de 86e verdieping. Hier heb je 360 graden uitzicht over Kuala Lumpur, wat vooral opviel was de smok die rond de stad hangt waardoor je niet heel ver kan kijken. Onze conclusie: absoluut indrukwekkend maar eigenlijk vinden we het uitzicht vanaf de begane grond ' s avonds als alle lichtjes aan zijn het mooiste! Hierna zijn we eerst maar eens lekker gaan ontbijten mmm... eitjes en toast, waarna we via het park wat bij de torens ligt terug gegaan zijn naar ons hotel waar we heerlijk aan het zwembad hebben gelegen.

's Middags was het plan om naar het KL Birdpark te gaan, maar helaas hebben we alleen de ingang gezien omdat Michel de portemonnee vergeten was en we dus weer terug konden......foutje bedankt! Bij het hotel terug aangekomen zijn we toen maar weer de Pavilion Shopping Mall ingegaan om de winkels te bekijken en bij Kenko een Dr. Fish behandeling van 30 minuten te ondergaan. Erg goedkoop, zeker in vergelijking met de guppen die in Nederland aan je voeten mogen zitten. Na eerst vooral keihard gelachen te hebben door de scheve gezichten en kromme tenen die we trokken, konden we er uiteindelijk van genieten! Hierna heb ik genoten van een manicure en pedicure en Michel van een pedicure ( ja,ja hij moest er ook aan geloven , alleen geen nagellak voor hem haha). Toen was het inmiddels etenstijd! Heerlijk, alleen de pasta van mij was zeer maar dan ook zeer pittig... De blaren staan zowat op mijn lip... Geen chili peper meer voor mij deze vakantie!