Dag 3 & 4 (14-07-2013 & 15-07-2013)

Gisteravond zijn we rond half 2 gaan slapen en het fijne was dat we vandaag lekker konden uitslapen. Echter schrokken we om half 12 wakker... Dat was nou niet geheel de bedoeling! Na in de Pavilion Shopping Mall heerlijke broodjes van de bakker (caramel-milk stick, chocolade-walnoot muffin & jam cake voor mijzelf en een Subway broodje tonijn met sla voor Mies) gehaald te hebben, zijn we naar de monorail gelopen (dit is een soort tram, maar dan in de lucht) om deze naar KL Sentral te nemen. Een kaartje kost een kwartje per persoon, goedkoop en prima te doen! Op KL Sentral hebben we de trein (eerder een metro dan een trein) naar de Batu Caves gepakt. Dit is een hindoetempel in een enorme grot met 272 trappen met daarvoor een enorm gouden beeld (Muruga- ook wel lord Subraniam genoemd aan wie de grotten opgedragen zijn). Op de foto lijkt het nog wat, maar in het echt is het een en al lelijkheid!!! De omgeving is smerig en nodig toe aan een grote opknapbeurt! Maar goed, we hebben het gezien... :) Op de terug weg naar beneden kwamen we nog BN'er Sascha Visser tegen... Grappig toch!?

Eenmaal terug op Bukit Bintang (onze opstap plaats van de monorail) zijn we op zoek gegaan naar Pinchos (volgens de Lonely Planet een fantastische tapas bar). Helaas was deze nog niet open, waardoor we aan de overkant bij Havanas zijn neergeploft. Hier hebben we heerlijke wijn & cocktails gedronken en nacho's en salades gegeten, deze plek is echt een aanrader! Laat in de middag en in de avond verschijnen uit alle hoeken en gaten eettentjes op straat, heel gezellig, maar aangezien we al hebben gegeten houden we het dus bij het maken van foto's! Eenmaal terug op de kamer hebben we laat in de avond allebei enorme trek... Dat wordt dus roomservice en zo zitten we om 23.30 uur aan de hamburgers met patatjes mmmmm lekker zeg... :)

Dag 4:
Weinig geslapen afgelopen nacht, terwijl Mies bijna niet wakker te krijgen is... Hoop dat hier toch snel verandering in komt! Na nog even bij de winkels een aantal spullen gekocht te hebben is het tijd om uit te checken en een Teksi naar Suban Airport te nemen. Ik vindt het knap hoor, hoe ze hier van een vierbaans weg een zesbaansweg kunnen maken zonder dat er ongelukken gebeuren. Teksi's maar ook gewone automobilisten duwen hun wagen zonder pardon voor/tussen de ander en daartussen rijden dan ook nog scooters kriskras door elkaar...
De chauffeur was erg benieuwd naar prijzen in Nederland, waar je bij ons ongeveer 1.70 euro voor een liter benzine betaald, betaal je hier 0,60 Ringit (dit delen door 4) voor een liter benzine. Ons verbaasd het dan ook niet waarom zoveel Maleisiërs er voor kiezen om het vervoer met de auto te doen, spotgoedkoop!

Eenmaal aangekomen op het vliegveld zijn we binnen 2 minuten ingecheckt. De vlucht was prima en ook op Langkawi waren we zo het vliegveld weer af. Werkte het in Nederland maar zo makkelijk, al moet ik zeggen dat Dusseldorf ook prima te doen was! Wederom nemen we een Teksi naar ons hotel, ik kan je vertellen dat deze teksichauffeur verschrikkelijk reed. Na 2 minuten was ik al goed wagenziek... Volgens ons dacht deze beste meneer dat ie in een formule 1 auto zat maar schakelen kon hij ook al niet. Zelfs een vrouw (sorry als iemand zich aangesproken voelt) rijdt beter. Na 35 minuten en heel veel bochten komen we midden in het regenwoud aan bij ons 5 sterren hotel The Andaman. Zodra Mies zijn achternaam uitspreekt worden we buitengewoon vriendelijk behandeld (hier denken ze namelijk dat dit onze huwelijksreis is hahaha...). Als welkomstdrankje krijgen we een pandan drankje (dit smaakt naar rijst, het is sap wat ze uit de panden rijst bladeren halen), best lekker. Als we ons drankje op hebben krijgen we onze kamer te zien met uitleg over hoe alles, maar dan ook alles werkt. Zodra de buitendeuren opengaan is alles in de kamer direct zeiknat....niet vanwege regen, maar vanwege de hoge luchtvochtigheid omdat we middenin het regenwoud zitten. Na deze fijne ontvangst zijn we lekker in de beachbar gaan zitten. Hier wordt 's middags om drie uur de temperatuur bepaald en het aantal graden is dan de korting die je hier krijgt tijdens het happy hour (vooral voor de alcoholische dranken is dit wel erg fijn, want je betaald voor een glas wijn anders gewoon 5 euro). Wow..., wat een mooie plek!!! Met wijn, lekkere kippenpootjes en een foccacia pizza genieten we maar van het moment. Zodra het donker begint te worden, keert de rust in het regenwoud ook terug. Overdag's hoor je hier namelijk de hele dag de mannetjes Cicada's een soort van luidde sirene 'schreeuwen', de originele bewoners geloven dat deze beesten het dagelijkse dagritme aangeven. Zodra het geregend heeft en je hoort ze schreeuwen dan betekent het dat het niet meer zal regenen (ben ik even blij dat ik ze dan nu ik dit zit te schrijven heel hard hoor, aangezien we vanaf vanochtend 07.00-13.00 uur flinke regenbuien hebben gehad). Tevens schreeuwen ze om het mooiste vrouwtje te krijgen en schreeuwen ze zodra de zon opkomt of ondergaat... ofwel ze schreeuwen eigenlijk de hele dag!

Na 's Avonds een heerlijke Italiaanse pasta te hebben gegeten kwamen we in onze kamer terug. De housekeeping had daar een fles champagne neergezet, zo leuk en lekker! Heerlijk zeg getrouwd zijn hahaha! Hij smaakte heerlijk ;)